چطور تخلیه خشم درونی رو یاد بگیری و از سکوت مرگبار فاصله بگیری

دهنم مزه خون میده از بس حرفامو کشتم

عزیزم، زندگی پر از لحظه‌هایی که حرف تو گلومون گیر می‌کنه

اون حرفایی که شاید ساده به نظر بیان، اما تو عمقشون یه دنیا احساس، خشم، عشق یا حتی ناراحتی خوابیده. وقتی این حرفا رو نگه می‌داری، داری زخمی رو تو خودت عمیق‌تر می‌کنی.

مهمه که احساساتتو بروز بدی. اگه چیزی اذیتت می‌کنه یا کسی رفتاری کرده که بهت برخورده، به جای اینکه تو دلت نگه داری، مستقیم بهش بگو. بگو چی فکر می‌کنی، چی حس می‌کنی. این کار نه‌تنها تو رو سبک‌تر می‌کنه، بلکه شاید بتونه اون رابطه رو هم عمیق‌تر و بهتر کنه.

حتی خشمتو هم باید درست بروز بدی. خشم طبیعی‌ئه، ولی اگه سرکوبش کنی، می‌شه مثل یه آتیش زیر خاکستر. با آرامش و احترام، ولی قاطعانه بگو چی باعث ناراحتی و خشمت شده. اینجوری هم خودتو تخلیه می‌کنی، هم طرف مقابل می‌فهمه کجا اشتباه کرده.

زندگی پر از لحظه‌های سکوت نیست، پس حرفتو بزن!

یادت باشه، عزیزم، سکوت همیشه راه‌حل نیست. بعضی وقتا به نظر میاد که سکوت کردن باعث آرامش می‌شه، ولی در واقع فقط مشکلاتو می‌ذاری بمونن و عمیق‌تر بشن.

آخرش اینه: احساساتت ارزشمند‌ن، جیگر. اونا رو سرکوب نکن. بذار بیرون، بلند بگو، فریادشون بزن، سبک شو. اینجوری دهن مزه حقیقت می‌ده، نه خون.